برای تهیه یک کیلوگرم از این شهد گوارا زنبور ناگزیر است 120 تا 150 هزار بار شهد حمل کند و برای فراهم نمودن آن ده میلیون گل را بازدید کرده و از آنها شهد (انگبین) تهیه نماید و مسافتی معادل هفت بار دور زمین پرواز کند. همچنین حرکت بال‌های زنبور عسل معادل یازده هزار و چهارصد بار در دقیقه است. ملکه زنبور عسـل در تابستان بین هزار تا هزار و پانصد تخـم در هـر روز می‌گذارد. لنز چشم زنبور عسل شش ضلعی بوده و فراتر از قدرت سی هزار لنز نوری است. زنبور عسل سریعتر از یک کامپیوتر پیشرفته کار می‌کند. زنبور عسل دارای کیسه عسلی(پیش معده) است که در قسمت زیرین شکم قرار دارد و در زمانی که با خرطومش شهد گل را می‌چشد ماده به دست آمده را در آنجا نگهداری می‌کند. زنبور عسل هیچ‌گاه نمی‌خوابد و برای تغلیظ نمودن عسل مجبور است شهدی را که روز به کندو حمل کرده و درون سلول‌های شان ذخیره نموده است شب هنگام مجددا از داخل ‌شان‌ها مکیده و وارد کیسه عسلی خود نماید و در آنجا کمی از آب آنرا جذب و موادی از قبیل هورمون‌ها و آنزیم‌ها به آن اضافه می‌نماید و بعد داخل حجره‌ها می‌ریزد. این عمل توسط سایر زنبورها تکرار می‌شود و مقداری از آب آن هم در مجاورت هوای کندو که از بال زدن زنبورها ایجاد می‌شود تبخیر شده و در پایان موادی دیگر از قبیل اسیدهای آلی و مواد ضدعفونی کننده به آن اضافه می‌نماید. عمل تغلیظ آنقدر ادامه می‌یابد تا عسل به غلظت طبیعـی خـود برسد، آنگـاه آنرا در داخـل سلول‌هـا ذخیره می‌کند و درب آنرا با موم می‌پوشاند بدین ترتیب عسل انبار شده می‌تواند برای مدت طولانی نگهداری شود. از این روست که عسـل دارای 80 مـاده مفیــد برای انســان می‌باشــد و هیـچ مـاده‌ای تا این انـدازه نیروی کهربایی ندارد. این ماده مغذی هیچگاه فاسدشدنی نیست

از گذشتـه تاکنـون از عسـل در درمـان بسیاری از بیماری‌هـا استفاده شده است. در مصـر باستان عسل از چنـان تقـدسی برخوردار بود که طبق شواهد به دست آمده در پرستش‌گاه‌ها و آرامگاه‌های مردگان نیز استفاده می‌گردید. در اعتقادات مردم یونان باستان تصور این‌گونه بود که خدایان خوراک بهشتی چون عسل را مصرف می‌کنند. عسل دارای ویتامین‌های ب1، ب2، ب3، ب 5،ب6 و همچنین حاوی کلسیم، پتاسیم، سدیم، منگنز، آهن، مس، فسفر، منیزم و گوگرد نیز می‌باشد. مهم‌تریـن خاصیـت عســل، ضـد میکروب بـودن آن است. عسل حـاوی آنتی اکسیدان است، از این رو مصرف آن برای سلامت قلب و عروق مفید است. عسل به سلامت پوست کمک می‌کند و ضد پیری است. مزه مزه و غرغره شربت عسل برای برطرف کردن زخم‌های دهان و ورم گلو بسیار سودمند است. عسل ضد آسم است. عسل با اینکه بسیار شیرین است، برای دندان‌ها و لثه مضر نیست، بلکه لثه‌ها را سالم می‌سـازد و دنـدان‌ها را سفید می‌کند. دستگاه گوارش را پاک می‌سازد و ضد اسهال است. در تحقیقات ثابت شده اثر بسیار مفیدی بر عفونت‌های معده با هلیو باکتـر پیلـوری دارد. از این رو ضـد زخـم معــده و دستگاه گوارش است. سنگ‌هـای کلیه و مثانه را از بین می‌برد، برای این منظور عسل را با کندر باید مصرف کرد